تأثیر تمرین استقامتی و مکمل کورکومین بر روی آسیب قلبی ناشی از مسمومیت سرب در موش-های صحرایی

پژوهش حاضر اثرات حفاظت قلبی تمرینات ورزشی و کورکومین را بر روی آسیب قلبی القاء شده به وسیله استات سرب در موش های صحرائی بررسی کرد. 54 سر موش صحرائی نر بطور تصادفی به شش گروه پایه، شم(حلال کورکومین)، سرب، تمرین، کورکومین و تمرین+کورکومین دسته بندی شدند. برنامه ی تمرینی برای گروه های تمرین و تمرین+کورکومین شامل دویدن پیشرونده روی نوار گردان بدون شیب به مدت 8 هفته و هر هفته 5 جلسه با سرعت 22-15 متر در دقیقه و مدت 64-25 دقیقه بود. به علاوه، سه روز در هفته و مجموعاً 8 هفته نیز 20 میلی گرم محلول استات سرب به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی به گروه های سرب، تمرین، کورکومین و تمرین+کورکومین و همچنین 30 میلی گرم حلال کورکومین (اتیل اولئات) و یا محلول کورکومین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نیز به ترتیب به گروه شم و گروه های کورکومین و تمرین+کورکومین تزریق شد. در پایان 8 هفته، پس از جداسازی بافت قلب از ناحیه آئورت و هموژنیزه کردن آن، گلوتاتیون پراکسیداز(gpx)، تروپونینi و پروتئین واکنش دهنده c با حساسیت بالا(hs-crp) بافت قلب به ترتیب با روش توصیف شده توسط کالپانا و همکاران، الایزا و ایمنومتریک اندازه گیری شد. کراتین کیناز –mb (ck-mb) و سرب نیز به ترتیب با روش های الایزا، و اسپکتوفتومتری سنجش شد. تزریق درون صفاقی سرب باعث افزایش معنی دار مقادیر ck-mb و hs-crp و کاهش معنی دار gpx قلبی شد. اجرای تمرین و یا مکمل کورکومین باعث افزایش معنی دار gpx و یا کاهش معنی دار ck-mb شد. به علاوه، مکمل کورکومین باعث کاهش معنی دار مقادیر hs-crp شد. نتایج پژوهش حاضر لزوم پیشنهاد می کند که حفاظتِ قلبی ایجاد شده به وسیله ی تمرین و کورکومین به طور بالقوه سمیت قلبی القاء شده به وسیله ی سرب را از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی قوی بهبود می دهد. واژه های کلیدی: حفاظتِ قلبی، تمرینات ورزشی ، کورکومین، استات سرب، گلوتاتیون پراکسیداز(gpx)، کراتین کیناز قلبی(ck-mb) و پروتئین واکنش دهنده c با حساسیت بالا(hs-crp)، تروپنین i.